KİLİTLER bizim evde psikolojik. Köpekler istedikleri zaman bahçeye çıkabilsin diye biz evde yokken de kapılar açık duruyor. Bahçe kapısının da menteşeleri kaymıştı uzun süre, kilit tam oturmuyordu. Kapıyı USB kabloyla bağlayıp çıkıyordu evden. Kapının tutmadığını fark edince ip gibi bir şey aramış, USB kablo bulmuş. Evimizin güvenliği bir süre bir USB kabloya emanetti. Ne cesaret... Hareketli bir sokak, kimse açmaya cesaret etmez diye düşünüyordu. Psikolojik bir bariyer bizim eve geldiğimizde evde yaşayan başka insanlar olmasını engelliyordu. Bir haftalık bir tatile çıkan kadar da bu güvenlik hissini korudu. Bizim birkaç gün evde olmama ihtimalimiz nasıl olduysa onu korkuttu; oysa ne değişecek? Hiç... Evde ipe en yakın şeyin USB kablosu olması da manidar bence. Evde artık kullanımdan kalkan pek çok elektronik parça var. Hayatta arttırmaz. Kulaklıklar ver 90'lar walkman'lerinden kalma. Kullanılma ihtimal yok. Hoparlörler, mouse'lar var kablolu mesela... Kim ne yapsın ki bunları?
Yorumlar
Yorum Gönder