MESELA bugün kahvaltıyı niye ben hazırladım? Normalde ben çalışırken getirirdi sevdiğim fıstık ezmeli, muzlu tosttan ama akşam yine uyumamış geç saate kadar. Uyandı ama uyanmak denemez. Ağır ağır hareketler… “Acıktım” dedim ama ona bıraksam hareket geçebilmesi kim bilir ne zamanı bulur. Tembelcedir zaten; bir de uyanamamış şimdi, iyice uyuşuk… Sinirleniyorum aslında ama onu olduğu gibi sevmek konusunda da kendimi terbiye ediyorum. Öyle olsa, böyle yapsa derken buluyorum kendimi ama onu sevebilmemi sağlayan da kendi olması, tam da bu olması… Bunu sık sık hatırlatıyorum kendime. Benim istediğim şeyi istediğim şekilde yapıyor olsa bambaşka birine dönüşür belki. Onu o yapan şey bu her günkü bu minik hareketlerinden meydana gelmemiş mi? Gözleri de yeşerdi iyice, bu mevsimde açılıyor iyice renkleri. İyi ki de ben hazırladım bugün kahvaltıyı. Ekmeğin üzerinde zeytinyağında domates, biber, peynir dilimledim küp küp, karıştırdım. Pizza gibi oldular hem de fresh… Midem mutlu bugün. Çörekotu ve zerdeçal da koydum üzerine…
Yorumlar
Yorum Gönder